„Wiem czym aktora los

Czym śpiewaka los

Serce, myśli i głos”

Charles Aznavour

Naszą szkołę charakteryzuje wiele działań, które pozwalają się raz na jakiś czas uwolnić od szkolnej ławki, zapomnieć o nauce i wykazać się kreatywnością. Zgodnie z tradycją 9 listopada 2020 roku zostały ocenione zmagania klas pierwszych w ramach  Otrzęsin, czyli oficjalne wkroczenie w mury naszej szkoły PIERWSZOKLASISTÓW. Oczywiście w wersji online. Tematem przewodnim była prezentacja klasy w formie filmu, plakatu, prezentacji lub utworu literackiego.

Uczniowie kl.1B przedstawili się jako przyszli informatycy, zainteresowani nauką i pełni pasji do swojego zawodu. Klasa 1WA przygotowała plakat ze swoimi zdjęciami w bardzo ciekawych miejscach, wszystko w formie kolażu zakończone komentarzem uczniowskim. Klasa logistyczna także przygotowała plakat, ale uczniowie przedstawili swoje wizerunki, utożsamiając je z postaciami bajek i kreskówek. Znalazły się wśród nich między innymi: Kubuś Puchatek,Tygrysek, Smurfy, Sąsiedzi, Kaczor Donald, Pocahontas, i wiele innych postaci  filmowych i mitologicznych. Wszystko wykonane z dbałością o szczegóły i  sugerujące talent  plastyczny klasy 1f. Graficy komputerowi przygotowali prezentację o swoich zainteresowaniach. Ciekawe ujęcia zdjęć, miejsca, w których nagrywane były wypowiedzi świadczą, że uczniowie kl.1A mają potencjał artystyczny i informatyczny.

Wygrała klasa 1W, która przygotowała prezentację multimedialną z kompozycją klamrową w postaci dźwięków wydawanych przez zwierzęta. Młodzież interesująco przedstawiła swoje zdjęcia, na których pojawiły się także wzbudzające szczery uśmiech jury dorysowane wąsy, brody, „kocie oczy”, czy uszy. Uczniowie tej klasy wygrali zmagania online o tytuł najlepszej klasy pierwszej i w nagrodę organizują otrzęsiny klas pierwszych w przyszłym roku szkolnym 2021/2022, miejmy nadzieję, że już wtedy w tradycyjny sposób na sali gimnastycznej.

Serdeczne podziękowania za udział w jury składam Dyrekcji Szkoły: Pani Monice Chudek, Pani Katarzynie Czarneckiej i Pani Emilii Mazurek. Wdzięczna jestem także za poświęcony czas pani pedagog Toni Rogali i pani psycholog Aleksandrze Miliwek.

Jolanta Wilczek